In de familievoorstelling "Indianenverhalen", die ook wel "De Magische Trommel" heet, is de relatie tussen een jongen en zijn grootvader de rode draad. De jongen leert van zijn opa onder andere iets over de Vier Windrichtingen. Op zoek naar de Magische Trommel beleeft hij allerlei avonturen.

De voorstelling is geen vertelling, maar een theaterprogramma waarbij alle personages door één persoon gespeeld worden. Zonder attributen en verkleedpartijen worden verschillende figuren ten tonele gevoerd.

(foto Steven Witkam, © Theater Wolf 1999)

terug naar de begin-pagina

Alles krijgt een ziel
"Ruim honderd kinderen trokken zaterdagmiddag naar de amfitheater-achtige kuil in het bos. Ze gingen met Herman Peeren op zoek naar de Magische Trommel, en de vier windstreken wezen de weg."
" Ook de treurwilg met zijn grote leed zet hij overtuigend neer, naast een droge rivierbedding. Boom, huilend: 'Ik huil omdat de rivier is gestolen.' Deze bittere klacht verandert het wat kalende, dorstige Amersfoortse bos in een groots, bezield verband. Alles krijgt een ziel: de stenen, de deur (mopperige bromstem), en ook de heuvel (Limburgs accent) waarachter de rivier zich heeft teruggetrokken."

(Hilbrand Rozema in de Amersfoortse Courant 26/7/1999, foto Ronald Kersten)

Prachtig
"Als klein jongetje liep Herman Peeren (1957) al met een Indianentooi op zijn hoofd en verslond hij Karl May-boeken. Nu mag hij 'voor echie', onder de naam Theater Wolf, in een tipi zitten en de meest waanzinnige verhalen naspelen. En de kinderen vinden het prachtig".

(Tanya van der Spek in de Haagsche Courant van 24/3/1999)

Zonnedans
"Dat de zon in zijn totaliteit weer is terug gekomen na de verduistering, hebben we mogelijk te danken aan de kinderen die bij het Alida Openluchttheater waren.
" De kinderen werden opgeroepen een zonnedans uit te voeren die de zon zou overtuigen weer terug te komen. Ze hadden succes, de zon kwam terug."

(BN / De Stem 12/8/99, foto Boyd Smith)